Најголемо бреме на човека е човечноста. Иде или доаѓа, проаѓа или никогаш не доаѓа. А потребно е само малку дух и емпатија. Подари да ти пружат, не суди да не ти судат и прости да ти простат. Ова се највозвишените човекови вредности кои може да ги достигне само човекот.
Години наназад нашиот глас се слуша од наши пријатели и јабанџии кои ни се поблиски и од родени браќа и сестри зошто нив ги имаш по еден двајца неколку, а денес ги имаме многу неброени и искрени.
После долга бирка лицата со пулмонална хипертензија повторно на работ на егзистенција и опстанок за уште еден здив за уште еден момент. И чекаме почнавме да броиме на часовникот на времето кое за нас оддамна е изминато.
Но има некој кој е трагач за здив трагач за воздух и место нас оди по патеката на илјадници милји, а толку скромно и искрено. Тоа ја дава смислата на животот тоа дава надеж за новото утро кои сите ние 17 ќе го дочекаме да ве бодниме на новата трка на новата патека на новата прошетка што несебично ветивте ќе ја трчате 365 дена за нас.
Трчајте наши браќа и сестри, посетете ги најубавите места и запишете ја целта која е даровита од Вас, а ние ќе го благословиме секој ваш ден и подвиг.
Ако ние не можеме да го изодиме сами тој пат Вие сторете го тоа за нас одете видете и запаметете вашата цел е света и ние веруваме во вас само зошто знаеме колку е искрена и долга.
Од лицата со ПХ
на сите трагачи по здив
No comments:
Post a Comment